KulturaDobra.pl
Filmy
Ocena ogólna: Wyraźnie zły (-2)
| Brak | Niewiele | Umiarkowanie | Dużo | Bardzo dużo | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nieprzyzwoity język |  | ||||
| Przemoc / Groza | | ||||
| Seks | | ||||
| Nagość / Nieskromność | | ||||
| Wątki antychrześcijańskie | | ||||
| Fałszywe doktryny | |
Osadzona w XIV-wiecznej Anglii opowieść będąca w dużej mierze politycznie poprawną i de facto antychrześcijańską propagandą na rzecz homoseksualizmu i feminizmu. Sposób przedstawienia poszczególnych postaci jest tu aż nadto przewidywalny. Osoby reprezentujące tradycyjnie chrześcijańskie i konserwatywne przekonania są tutaj pokazane jako wstrętne, złe i odrażające. Najmocniej widzimy to na przykładzie opata Godwyna, który z jednej strony wypowiada się przeciw rozpuście, herezjom oraz czarom, a z drugiej strony jest niesamowicie łasym na pieniądze i zaszczyty, kłamliwym, nie szanującym swej matki (ze wzgardą opuszcza ją, gdy ta zapada na dżumę) oraz rozwiązłym (próbuje np. zgwałcić zakonnice) człowiekiem. Z drugiej strony te postaci serialu, które mają poglądy i podejście liberalne, a miejscami nawet dość sceptyczne wobec tradycyjnego chrześcijaństwa (np. wątpiąc w Boga) są jednocześnie pokazane jako osoby miłosierne, sprawiedliwe, łagodne i uczciwe. Przykładem tego jest choćby sir Thomas Langley (król, a jednocześnie zakonnik), który jest praktykującym homoseksualistą oraz Caris pokazana jako prawdziwa feministka nawet jak na dzisiejsze czasy(czego wyrazem jest to, iż głosi kazania w kościele oraz zachęca do pomijania w ślubowaniu małżeńskim formuły, w której niegdyś niewiasty zobowiązywała się do okazywania posłuszeństwa swemu mężowi).
Taka metoda kontrastowania poszczególnych postaci, czyli „źli konserwatyści i fundamentaliści” oraz „dobrzy liberałowie, feministki, homoseksualiści i religijni sceptycy” nie pozostawia zatem wątpliwości co do intencji twórców tego serialu. Chodzi tu oczywiście o obrzydzenie ludziom prawowiernego chrześcijaństwa i tradycyjnej moralności, a wybielenie w ich oczach zboczeń oraz fałszywych doktryn.
5 marca 2014 13:33
