Filmy
Perswazje (2007)

Ocena ogólna:  Dobry (+3)

Tytuł oryginalny
Persuasion
Data premiery (świat)
1 kwietnia 2007
Rok produkcji
2007
Gatunek
Dramat
Czas trwania
120 minut
Reżyseria
Adrian Shergold
Scenariusz
Simon Burke
Obsada
Sally Hawkins, Rupert Penry-Jones, Alice Krige, Julia Davis, Anthony Head, Tobias Menzies, Michael Fenton Stevens
Kraj
USA/Wielka Brytania
BrakNiewieleUmiarkowanieDużoBardzo dużo
Nieprzyzwoity język
Przemoc / Groza
Seks
Nagość / Nieskromność
Wątki antychrześcijańskie
Fałszywe doktryny

Film na motywach powieści Jane Austen o tym samym tytule.  Bohaterkę filmu Anne Eliot poznajemy w trudnym dla niej momencie, kiedy wraz z ojcem i siostrą musi przeprowadzić się z rodzinnej posiadłości do skromniejszego locum, w niezbyt przez nią lubianym Bath. Dochód z wynajmu rodzinnej posiadłości, Kellynch Hall, ma dopomóc w spłacie długów, jakie zaciągnął próżny i rozrzutny ojciec Anne. Ku wielkiemu zaskoczeniu dziewczyny, nowymi lokatorami Kellynch Hall okazują się admirał Croft i jego małżonka. Pani Croft jest  siostrą niejakiego kapitana Fryderyka Wenthworta, pierwszej ( i jak dotąd jedynej) miłości Anne, o której nie potrafi zapomnieć. Osiem lat wcześniej dziewczyna, mimo swych uczuć, odrzuciła oświadczyny Fryderyka pod wpływem perswazji rodziny, która uznała majątek, pozycje i urodzenie młodego oficera za niegodne rodu Eliotów. Po latach jednak sytuacja ulega zmianie – wzbogacony i zasłużony na wojnie Wenthorth staje się świetną partią. Losy Anne i kapitana skrzyżują się teraz ponownie i, choć wydaje się, że jest już na to za późno, może ich miłość dostanie kolejną szansę.

Film ten, jak przystało na ekranizację prozy Jane Austen, śmiało można podać całej rodzinie jako godziwą strawę dla ducha. Nie ma w nim bowiem trucizny (herezji, fałszywych doktryn, szydzenia z chrześcijaństwa) ani niesmacznych kawałków (plugawego języka, niemoralnych dialogów czy obrazów). Jest za to wiele smacznych i pożywnych treści typu:

– Szlachetna bohaterka, która zwykle bardziej troszczy się o potrzeby rodziny i przyjaciół niż własne. Szczególną opieką otacza osoby chore bądź niedomagające, również kosztem życia towarzyskiego.

– Satyra na ludzką próżność i zadufanie w sobie (zwłaszcza na przykładzie ojca Anne).

– Pokazanie, że gdy chodzi o tak ważną sprawę jak wybór współmałżonka, zgodność przekonań i uczuć powinna być ważniejsza niż drobiazgowe rozważanie jego pozycji materialnej i społecznej.

Największym jednak atutem filmu pozostaje postać jego głównej bohaterki, która, mimo że miałaby ku temu dość powodów, nie obwinia nikogo za skutki swojej decyzji sprzed lat. Potrafi ona bez zgorzknienia przyjąć konsekwencje swojej decyzji, ale też kiedy dostanie drugą szansę wyciągnąć wnioski z błędów, jakie popełniła w przeszłości.

Marzena Salwowska

perswazje1

 

23 kwietnia 2018 16:25