KulturaDobra.pl
Filmy
Ocena ogólna: Wyraźnie zły (-2)
| Brak | Niewiele | Umiarkowanie | Dużo | Bardzo dużo | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nieprzyzwoity język |  | ||||
| Przemoc / Groza | | ||||
| Seks | | ||||
| Nagość / Nieskromność | | ||||
| Wątki antychrześcijańskie | | ||||
| Fałszywe doktryny | |
Ten film opowiada o mieszkającej w Aleksandrii pogańskiej nauczycielce Hypatii, która w 415 roku została zabita przez chrześcijan. Zanim zostało to jednak pokazane, twórcy tej produkcji oprowadzają nas przez kolejne etapy historii Aleksandrii w czasach, gdy żyła i działała w tym mieście główna bohaterka. Obserwujemy więc początkowe walki pomiędzy poganami a chrześcijanami, by następnie zobaczyć jak ci ostatni burzą pogańskie bożki, a także – co zostało jednak tylko zasugerowane – niszczą bogatą zawartość biblioteki aleksandryjskiej. Następnie, pokazane zostaje jak chrześcijanie atakują miejscowych żydów świętujących szabat, za co wyznawcy judaizmu mszczą się na nich mordując ludzi zebranych i zamkniętych w jednym z kościołów. Później zostaje zasugerowane, iż Cyryl, biskup Aleksandrii zachęca wiernych do zabijania żydów, ostatecznie zaś owi zostają wygnani z miasta. Ostatecznie zaś, twórcy filmu pokazują, iż Cyryl podjudza chrześcijan przeciwko Hypatii, tak, że zostaje ona zabita z ich ręki.
NIEPRZYZWOITY JĘZYK
W tym filmie nie ma żadnych wulgarnych bądź nieprzyzwoitych słów.
SEKS, NAGOŚĆ, NIESKROMNOŚĆ
Nie ma tu scen seksu ani eksponowania nieskromnych strojów. Również w dialogach nie zostały zawarte jakieś seksualne bądź obsceniczne aluzje. Istnieje parę – raczej krótkich – scen pokazujących kobiecą nagość, jednak w większości zostały one osadzone w kontekście dramatycznym i gwałtownym (rozruchy w mieście, scena morderstwa Hypatii) przez co trudno w tym wypadku mówić o intencji polegającej na zachęcaniu widza do rozkoszowania się takimi widokami.
PRZEMOC I LĘK
Zawartych zostało tu kilka dość gwałtownych scen przemocy. Widzimy więc np. walkę za pomocą mieczy oraz jak jedni ludzie rzucają w innych kamieniami. Pewien lęk mogą też wywoływać tu ujęcia, w których pokazano stosy trupów oraz ludzi z krwawiącymi ranami.
STOSUNEK DO CHRZEŚCIJAŃSTWA I RZETELNOŚĆ HISTORYCZNA
Chociaż twórcy filmu zaprzeczali oskarżeniom, jakoby ich dzieło miał charakter antychrześcijański, to porównanie wykreowanej przez nich fabuły z historycznymi faktami pozwala wyrazić wątpliwość co do tych zapewnień. Kilka ważnych wątków tej produkcji fałszuje albo przynajmniej naciąga historię tak, by ukazać chrześcijan w bardziej negatywnym świetle.
Sugerowane w filmie zniszczenie przez chrześcijan bogatych księgozbiorów biblioteki w Aleksandrii najprawdopodobniej nigdy nie miało bowiem miejsca. W rzeczywistości, podczas najazdu Juliusza Cezara w 48 roku przed Chrystusem na Egipt, spalona została (i to przypadkowo) część owej biblioteki (zniszczeniu uległo wówczas ok. 40 tyś znajdujących się w niej woluminów). W czasie zaś walk toczących się w tym mieście pomiędzy poganami a chrześcijanami zburzono pogańską świątynię, obok której pierwotnie znajdowała się biblioteka, ale nie bibliotekę jako taką. Tak więc filmowa scena pokazująca jak chrześcijanie demolują zawartość aleksandryjskiej biblioteki, prawdopodobnie nigdy nie miała miejsca. Jednak jest ona na rękę tym, którzy pragną utrwalić obraz chrześcijaństwa jako tradycyjnie niechętnego rozwojowi nauki.
Podobnie, nie ma dowodów na to, by św. Cyryl Aleksandryjski (ówczesny biskup i patriarcha tego miasta) zachęcał chrześcijan do zabijania żydów. Owszem, jego działania doprowadziły do wyrzucenia wyznawców judaizmu z Aleksandrii, ale czym innym jest nawoływanie do fizycznej eksterminacji danej grupy, a czym innym do jej wypędzenia. W filmie zaś pokazano św. Cyryla Aleksandryjskiego, który w przypływie gniewu, po tym jak żydzi zabili chrześcijan zamkniętych w kościele, wieszczy, iż teraz popłynie krew żydowska. Po tym zaś widzimy chrześcijan zabijających na ulicach Aleksandrii żydów. Sugestia jest więc jasna – to kazania Cyryla miały doprowadzić do masowego mordowania żydów w tym mieście. Tak też kolejny, z tradycyjnie antychrześcijańskich zarzutów o tym, jakoby chrześcijaństwo miało przygotować grunt pod nazistowski Holocaust, znajduje w tym filmie sprzymierzeńca.
Widać zatem, iż historyczna nierzetelność autorów tej produkcji cechuje się pewną antychrześcijańską tendencyjnością.
FAŁSZYWE DOKTRYNY
W całym filmie jako najbardziej zrównoważona, spokojna i sympatyczna osoba jawi się właśnie Hypatia, która de facto jest przedstawiona jako agnostyczka. Na jej tle ludzie wierzący (chrześcijanie, a także żydzi) wyglądają na niezrównoważonych i agresywnych fanatyków. Można więc powiedzieć, iż „Agora” faworyzuje niewiarę kosztem chrześcijaństwa i w ogóle religii jako takiej.
30 września 2013 18:50
