Filmy
Żądza śmierci

Ocena ogólna:  Wyraźnie niebezpieczny albo dwuznaczny (-1)

Tytuł oryginalny
Driven to Kill
Data premiery (świat)
19 maja 2009
Rok produkcji
2009
Gatunek
Sensacyjny
Czas trwania
98 minut
Reżyseria
Jeff King
Scenariusz
Mark James
Obsada
Steven Seagal, Mike Dopud, Igor Jijikine
Kraj
Kanada/Rosja/USA
BrakNiewieleUmiarkowanieDużoBardzo dużo
Nieprzyzwoity język
Przemoc / Groza
Seks
Nagość / Nieskromność
Wątki antychrześcijańskie
Fałszywe doktryny

Film przedstawia historię Rusłana Draczewa, byłego rosyjskiego gangstera działającego na terytorium USA. Przyjeżdża on na ślub swej córki, po czym jego była żona zostaje zamordowana, a córka ciężko ranna. Razem ze Stefanem – narzeczonym córki zamierza odnaleźć sprawców i ich ukarać. Okazuje się, że Stefan jest synem innego rosyjskiego gangstera – Michaiła, który zlecił zabójstwo swej niedoszłej synowej, by Stefan w ramach zemsty po raz pierwszy zabił człowieka i wprawił się w przestępczym fachu. Rusłan powoli dochodzi do prawdy, okazuje się że w sprawę morderstwa zamieszany jest obecny „mąż” byłej żony Rusłana oraz sam Michaił. Ostatecznie Rusłan skutecznie broni życia swej leżącej w szpitalu córki, zabijając przy tym bandytów Michaiła.

Zasadniczo można zauważyć, iż w filmach, w których Steven Seagal gra głównego bohatera jest to postać przedstawiona jako pozytywna, która walczy ze złymi ludźmi. W filmie „Żądza śmierci” nie jest inaczej. Wydaje się, że Rusłan  zakończył żywot gangstera, sprawia też wrażenie kochającego ojca. Jego przeciwnikami są natomiast pozbawieni skrupułów bandyci, którzy dla zysku są zdolni do najgorszych zbrodni. Powoduje to sympatię tak do osoby Rusłana, jak i jego działań. Faktem jest, że w pewnych momentach mamy do czynienia z dozwoloną obroną konieczną, jak w sytuacji gdy zostaje napadnięty przez gangsterów z nożami, czy gdy broni życia swej córki przed zabójstwem. Nie mniej jednak jego motywacją jest odnalezienie na własną rękę sprawców morderstwa i wymierzenie im kary. Dodatkowo dla osiągnięcia celu używa przemocy nie tylko wobec przestępców, ale także sprzedawcy w lombardzie, by wyciągnąć od niego informacje. Z pewnością zaś ukazanie prywatnej zemsty w sposób pozytywny i budzący sympatię nie może zostać dobrze ocenione z chrześcijańskiego punktu widzenia. Dodatkowym minusem filmu jest duże nasycenie krwawymi scenami przemocy, a także sceny nagości i nieskromności, szczególnie podczas wizyty w klubie ze striptizem.

Seagal2

Choć pochwała prywatnej zemsty jak i liczne nieobyczajne sceny decydują o ogólnej negatywnej ocenie filmu, jest w nim jednak wiele elementów które tę ocenę łagodzą. Przede wszystkim jest to ukazanie życia gangstera jako czegoś negatywnego samego w sobie. Rusłan wymierzając sprawiedliwość na własną rękę stara się przy tym, by Stefan jak najmniej brał w tym udział, gdyż nie chce, by skończył jak jego ojciec i on sam. Dodatkowo Rusłan wydaje się, że zerwał z działalnością przestępczą, a swoją prywatną zemstę być może traktuje jako konieczność. Przejawia się to na przykład w tym, że zabija tylko osoby niebezpieczne, a zamieszany w morderstwo obecny mąż jego byłej żony zostaje oddany w ręce policji. W każdym  razie nie czerpie satysfakcji z zadawania śmierci, co poniekąd może łagodzić jego osobistą odpowiedzialność za te czyny. Ponadto, o czym była mowa, czasem granica pomiędzy obroną konieczną a prywatną zemstą może być trudna do wyraźnego rozróżnienia. Poza tym niektóre sceny wydają się sugerować wyraźny związek prostytucji czy striptizu oraz narkotyków ze zorganizowaną przestępczością, co można potraktować jako antyreklamę takich miejsc czy czynów. O ile pokazywanie nagich kobiet tańczących na rurze jest złem, to jednak wskazanie na kluby ze striptizem czy agencje towarzyskie jako na miejsca powiązane z przestępczością przez przeciętnego widza raczej zostanie odebrane jako zachęta do nieodwiedzania takich przybytków. Podobne wrażenie można odnieść na temat nielegalnego handlu bronią. Inną kwestią wartą uwagi jest fakt, iż wszystkie osoby dosięga ostatecznie sprawiedliwość.

Film generalnie zasługuje na negatywną ocenę, z powodu licznych niemoralnych scen. Warto jednak zwrócić uwagę, że choć momentami pochwala prywatną zemstę to w wielu miejscach jest krytyką przestępczego stylu życia i wydaje się zniechęcać do pewnych nieprawości. Oglądając go należy jednak pamiętać o odwróceniu wzroku przy scenach nagości, a w przypadku osób wrażliwych przy scenach krwawych strzelanin i bijatyk, przy czym te drugie stanowią znaczą część filmu.

Filip Palkowski

30 czerwca 2016 11:15