Filmy
Miasteczko Pleasantville

Ocena ogólna:  Bardzo zły (-3)

Tytuł oryginalny
Pleasantville
Rok produkcji
1998
Gatunek
Dramat obyczajowy
Czas trwania
124 minuty
Reżyseria
Gary Ross
Scenariusz
Gary Ross
Obsada
Tobey Maguire, Jeff Daniels, Joan Allen, Reese Witherspoon
Kraj
USA
BrakNiewieleUmiarkowanieDużoBardzo dużo
Nieprzyzwoity język
Przemoc / Groza
Seks
Nagość / Nieskromność
Wątki antychrześcijańskie
Fałszywe doktryny

Historia o tym, jak żyjące w latach 90-tych 20 wieku rodzeństwo David i Jennifer przenosi się do popularnego w l. 50-tych (w Stanach Zjednoczonych) ówczesnego wieku popularnego serialu telewizyjnego, gdzie stają się głównymi bohaterami. Początkowo, serial ten jest utrzymany w czarno-białych kolorach. Jednak z czasem pojawia się w nim coraz więcej kolorów, by na końcu stać się w pełni kolorowym. Co powoduje taką zmianę?

Otóż, telewizyjny serial z lat 50-tych 20-wieku oddaje przeważający wówczas dla USA klimat moralny i kulturowy. Ludzie w nim występujący hołdują więc raczej tradycyjnym wartościom moralnym: chodzą do kościoła; żony opiekują się domami i dziećmi, a mężowie chodzą do pracy;  małżonkowie nie zdradzają się nawzajem, a młodzież nie praktykuje przedmałżeńskiego seksu. Oczywiście, kłamstwem byłoby powiedzieć, że przed 60-latami w Ameryce wszyscy tak postępowali, ale mniej więcej właśnie takie były wyznawane przez większość ideały moralnego postępowania.  I ten świat prostych cnót i wartości jest pokazany w kolorach czarno-białych. Przybyli z lat 90-tych do serialu nastolatkowie (a konkretnie Jennifer, gdyż Davidowi początkowo podoba się świat serialu) wnoszą jednak do niego już inne zachowania i ideały.  Jennifer zaczyna więc łamać normy panujące w tytułowym miasteczku.  Współżyje ona bez ślubu seksualnie z jednym z chłopaków występujących w filmie, a za jej przykładem idzie wielu nastolatków mieszkających w Pleasantville. Jennifer pokazuje też innej z bohaterek serialu (jednej z gospodyń domowych) jak cieszyć się masturbacją.  I właśnie, kiedy ludzie zaczynają się w miasteczku zachowywać coraz bardziej niemoralnie, buntowniczo  i występnie, serial zaczyna nabierać różnych kolorów. Ci jednak, którzy stoją przy zasadach moralności chrześcijańskiej ciągle są pokazywania w biało-czarnych barwach.

Miasteczko1

Przesłanie tego filmu wydaje się być zatem jasne: im większa niemoralność seksualna tym więcej kreatywności, twórczości, piękna i wewnętrznego spokoju, za to im więcej porządku moralnego i tradycyjnych cnót, tym więcej nudy i szarości symbolizowanej przez czarno-białe kolory.

Podsumowując: „Miasteczko Pleasantville” to popis libertyńskiej, przewrotnej j i de facto antychrześcijańskiej propagandy. Ten film robi wrażenie, jak byłby kręcony w samym piekle.

21 maja 2016 09:32